Umowa o pracę w Norwegii

2017-03-10 Umowę o pracę w Norwegii należy podpisać bez względu na rodzaj czy okres zatrudnienia. Obowiązek sporządzenia umowy leży po stronie pracodawcy, a sama umowy powinna zawierać dwa egzemplarze - po jednym dla każdej ze stron.

Rodzaje umów o pracę w Norwegii

W przeciwieństwie do tego, jak to wygląda w Polsce, ustawodawstwo norweskie nie rozróżnia poszczególnych typów umowy o pracę. Umowa może przypominać bardziej naszą umowę zlecenie lub umowę o pracę w zależności od konkretnych zapisów, które w niej się znajdą.

Co musi zawierać umowa o pracę?

Do niezbędnych danych, które muszą się znaleźć w treści umowy o pracę zaliczamy: dane pracownika i pracodawcy (imię, nazwisko, adresy, numer personalny); miejsce pracy (w przypadku pracy w różnych miejscach - adres siedziby firmy); nazwa stanowiska; rodzaj lub opis wykonywanej pracy; data rozpoczęcia pracy; data zakończenia pracy; zasady ustalania urlopu; zapis o prawie do urlopu; informacje o wypowiedzeniu; informacje o wynagrodzeniu i ewentualnych dodatkach; norma czasu pracy i przerwy przysługujące pracownikowi; informacje o szczególnym stosunku pracy.

W przypadku, gdy czas pracy ma trwać krócej niż miesiąc, to umowę należy sporządzić natychmiast. Jeżeli czas pracy ma trwać dłużej, to czas na sporządzenie umowy wynosi miesiąc od momentu rozpoczęcia pracy.

Państwowa Inspekcja Pracy

Arbeidstilsynet, czyli Państwowa Inspekcja Pracy, jest odpowiedzialna za monitorowanie i kontrolę respektowania Kodeksu Pracy. Sprawdza także warunki pracy obcokrajowców. Inspekcja jest organem stworzonym dla pracowników. Arbeidstilsynet bada sprawy wypadków w pracy. Zgłaszać można do niej także skargi, uwagi i zastrzeżenia dotyczące pracodawcy i warunków pracy - służy do tego specjalna infolinia. Główna siedziba instytucji znajduje się w Trondheim, a w poszczególnych regionach działa 7 pododdziałów.

Wypowiedzenie umowy o pracę

Norweska ustawa o pracy dokładnie precyzuje kwestie związane z rozwiązywaniem umowy o pracę. Problem ten jest w norweskim prawodawstwie traktowany zdecydowanie bardziej szczegółowo niż w Polsce i należy to do jednej z największych różnic pomiędzy Polską, a Norwegią biorąc pod uwagę kwestie umowy o pracę. Sprecyzowane kwestie obejmują formalności, możliwości odwołania oraz instytucje, które mogą pomóc w przypadku niesłusznego zwolnienia.